Tutaj jesteś: strona główna | Partnerzy i sponsorzy | Federacja Ruchów Nowoczesnej Szkoły
Międzynarodowa Federacja Ruchu Nowoczesnej Szkoły
Polskie Stowarzyszenie Animatorów Pedagogiki C. Freineta należy do Międzynarodowej Federacji Ruchu Nowoczesnej Szkoły. Zakres obejmuje m.in.
Nauczyciele z naszej szkoły uczestniczą w Międzynarodowych Kongresach podczas, których przedstawiają swoje doświadczenia pedagogiczne, publikacje, poprowadzą zajęcia warsztatowe dla nauczycieli. Ważnym elementem aktywnego udziału jest również ukazanie dorobku Zespołu Szkolno – Przedszkolnego w Moszczance.
w formie:
Zasady i techniki wypracowane w działalności pedagogicznej C. Freineta i jego zwolenników
inspirują i pobudzają nauczycieli do twórczych poszukiwań w rozwiązywaniu trudnych
problemów edukacyjnych w krajach niemal całego świata.
Pedagogika C. Freineta opiera się na uniwersalnych wartościach, takich, jak: praca, związek
ze środowiskiem [z naturą], bogactwo indywidualności we wspólnocie demokratycznej, gdzie
rozwija się współpraca, wzajemna pomoc, solidarność, sprawiedliwość, odpowiedzialność,
równość szans, aktywność w życiu grupy, respektowanie praw człowieka, organizacja życia
grupy na zasadach demokratycznych. Wartości te przetrwały wielkie wstrząsy i katastrofy
XX wieku, ale także wiek XXI, bogaty w niewyobrażalne osiągnięcia techniczne, nie jest
wolny od zagrożeń dla życia i wolności człowieka.
Freinet stawia dziecko w centrum procesu edukacyjnego kładąc akcent na potrzeby
rozwojowe dziecka, na uwzględnianie jego rytmu życia i pracy, na szerokie możliwości
wyrażania siebie w różnych formach twórczej aktywności.
Szkoła C. Freineta jest otwarta na zewnątrz, na piękno i bogactwo środowiska, które tworzy
warunki do doświadczeń poszukujących i aktywnego uczestnictwa wżyciu społeczności
lokalnej.
Freinet proponuje różne środki oraz techniki życia i pracy, które mogą być stosowane
i wzbogacane przez twórczych nauczycieli zarówno w szkołach dobrze wyposażonych jak
i w warunkach prymitywnych.
Nauczyciele freinetowcy wykorzystują z powodzeniem nowoczesne środki techniczne, które
traktują jako narzędzia ułatwiające i usprawniające działalność edukacyjną.
Pedagogika C. Freineta jest międzynarodowa.
Już na początku XX wieku Eliza i Celestyn Freinet poszukiwali sposobów nawiązania więzi
i współpracy między nauczycielami na poziomie międzynarodowym.
„Nie ma metody Freineta” – pisał Freinet – to znaczy ściśle określonych sposobów
postępowania w nauczaniu języka, matematyki, przyrody...”.Twórcy nowoczesnej szkoły
zaproponowali techniki mające fundamentalne znaczenie w spełnianiu potrzeb rozwojowych
dziecka w praktyce edukacyjnej, które znalazły teoretyczne uzasadnienie w pracach
naukowych Dewey`a, Piaget`a, Rogers`a.
Obecnie nauczyciele z różnych stron świata spotykają się z podobnymi problemami
edukacyjnymi, które mogą rozwiązywać spotykając się z nauczycielami różnych krajów
w międzynarodowym ruchu freinetowskim, wymieniając swoje doświadczenia i budując
międzynarodową solidarność.
Powstanie FIMEM [Międzynarodowej Federacji Ruchów Nowoczesnej Szkoły]
W 1957 r. w Nantes odbył się XIII Kongres ICEM [Instytut Spółdzielczy Nowoczesnej
Szkoły – organizacja francuskich nauczycieli freinetowców], w którym uczestniczyły również
delegacje ruchów freinetowskich: Holandii, Jugosławii, Meksyku, Senegalu, Szwajcarii
i Tunisu. Natomiast ruchy freinetowskie z Hiszpanii [Republikańskiej], Kamerunu,
Wietnamu, Maroka, San Marino, Włoch przysłały pozdrowienia.
W Kongresie uczestniczyli Eliza i Celestyn Freinet oraz delegat UNESCO, M. Legrand.
W swoim przemówieniu inauguracyjnym Freinet serdecznie powitał przedstawicieli
rozwijających się Ruchów Nowoczesnej Szkoły i wyraził żal, że delegacje Związku
Radzieckiego, Polski, Węgier i Niemiec Wschodnich nie mogą uczestniczyć, bo nie
otrzymały wiz.
Tak duża liczba krajów, gdzie pojawiło się zainteresowanie pedagogiką C. Freineta
spowodowała potrzebę powołania organizacji, umożliwiającej poznawanie się, wymianę
doświadczeń i poglądów na wspólne tematy oraz organizowanie wspólnej pracy.
Na Kongresie w Nantes przyjęto dwie ważne decyzje o:
FIMEM.
Przyjęto również, że FIMEM jest stowarzyszeniem ruchów narodowych i grup regionalnych
z całego świata. UNESCO uznało FIMEM za organizację pozarządową.
Warunkiem przynależności do FIMEM jest respektowanie Karty Nowoczesnej Szkoły
C. Freineta, Statutu FIMEM oraz opłacanie rocznej składki. Spełnianie tych warunków
uprawnia ruchy narodowe do zgłaszania swojego kandydata do CA [Komitet
Administracyjny] oraz delegatów na Walne Zebranie FIMEM [Assemblee Generale], które
odbywa się co dwa lata podczas RIDEF. Ruchy narodowe należące do FIMEM otrzymują
także Biuletyny Informacyjne [Info-CA] oraz pisma i inne materiały np. po RIDEF.
Polskie Stowarzyszenie Animatorów Pedagogiki C. Freineta nie korzystało dotychczas
z prawa zgłaszania kandydata do CA, gdyż wiąże się to z poważnym obciążeniem
finansowym np. opłacaniem kosztów podróży na zebrania CA. Natomiast naszym delegatem
na Walne Zebranie FIMEM był zwykle jeden z uczestników RIDEF.
Działalność FIMEM
Zakres działalności FIMEM określa art. 2. Statutu:
i zasadami, zawartymi w Karcie Nowoczesnej Szkoły,
szkoły, wymiany myśli i poglądów nauczycieli realizujących te same cele w różnych
warunkach społecznych, kulturowych, politycznych i ekonomicznych.
Informacyjnych i czasopisma „ La Nouvelle Multilettre”.
i aktualne, a dotyczące wielu krajów np. „Przeciw przemocy”.
nauczycielami i klasami.
Komisja „Solidarności” przy CA FIMEM
Komisja ta powstała w 1992 roku, kiedy pojawił się problem uczestnictwa nauczycieli
w różnych formach działalności FIMEM, a szczególnie w spotkaniach międzynarodowych,
stażach, konferencjach. Okazało się, ?e nie mogą w nich uczestniczyć nauczyciele o niskiej
kondycji finansowej. W budżecie FIMEM uwzględniono osobną pozycję: „Solidarność”,
z której korzystali przeważnie nauczyciele Afryki, Ameryki Południowej, Europy
Wschodniej. Zwykle pokrywano z tego funduszu część kosztów pobytu na RIDEF, stażach,
konferencjach.
Ponieważ udział w RIDEF czy innych spotkaniach międzynarodowych jest opłacany przez
zainteresowanych nauczycieli, w ramach solidarności wprowadzono zróżnicowanie stawek za
uczestnictwo w zależności od kategorii kraju, uwzględniającej jego poziom ekonomiczny.
W ramach programu „Solidarności” narodowe ruchy freinetowskie z Francji, Niemiec,
Szwajcarii, Włoch zapraszały na swój koszt nauczycieli z krajów mniej zamożnych na
organizowane staże i spotkania krajowe lub regionalne, a także opłacały niektórym
nauczycielom pobyt na RIDEF.
RIDEF - Międzynarodowe Spotkanie Nauczycieli Freinetowców
Pierwsze RIDEF odbyło się w 1968 r. i do 1979 organizowano je co roku. Były to
początkowo spotkania liczące około 100 uczestników, później liczba chętnych wzrastała.
Obecnie jest to spotkanie około 300 osobowe. Organizacja tak licznego spotkania wymaga
dużo wysiłku i kosztów, dlatego od 1980 roku RIDEF odbywa się co dwa lata.
RIDEF w latach 1980 – 2008:
Kolejny RIDEF Rok Miejsce Kraj
XIII 1980 Madryt Hiszpania
XIV 1982 Turyn Włochy
XV 1984 Leuven Belgia
XVI 1986 Velje Dania
XVII 1988 Florianopolis Brazylia
XVIII 1990 Pohja Finlandia
XIX 1992 Poitiers Francja
XX 1994 Hemavan Szwecja
XXI 1996 Kraków Polska
XXII 1998 Hanno Japonia
XXIII 2000 Wiedeń Austria
XXIV 2002 Warna Bułgaria
XXV 2004 Varenholz Niemcy
XXVI 2006 Sain - Louis Senegal
XXVII 2008 planowany Meksyk
Polscy nauczyciele, członkowie i sympatycy Stowarzyszenia, uczestniczyli w wielu
spotkaniach międzynarodowych: w Belgii, Finlandii, Francji, Szwecji, Japonii, Austrii,
Bułgarii, Niemczech [w sumie około 20 osób].
Polska, w historii FIMEM, była organizatorem dwóch spotkań: w 1976 r. w Płocku, w którym
wzięli udział nauczyciele z Francji, Polski, Węgier, Bułgarii, Algerii, Włoch, Anglii
i Hiszpanii, w sumie około 100 osób. Ponieważ wtedy Grupa Polskich Animatorów
Pedagogiki C. Freineta działała nieformalnie, organizację RIDEF Ministerstwo Edukacji
zleciło Instytutowi Kształcenia Nauczycieli i Badań Oświatowych w Rembertowie.
Ówczesne władze oświatowe wyraziły zgodę na organizację RIDEF w Polsce, ale nie były
zainteresowane szerszym uczestnictwem polskich nauczycieli. Ograniczono się do
pracowników IKNiBO, którzy zajmowali się sprawami organizacyjnymi oraz małej grupy
animatorów pedagogiki C.Freineta, odpowiedzialnych za poszczególne ateliers. Byli to:
H. Semenowicz, prof. A. Lewin, B. Kollek, Z. Napiórkowska, G. Ochnio, T. Śliwińska,
K. Wróbel.
W czasie trwania RIDEF w Płocku animatorzy polscy przeżywali dwa sukcesy: wydanie
wyboru prac C. Freineta „O szkołę ludową” w opracowaniu H. Semenowicz i prof. A. Lewina
oraz prezentację doświadczeń szkoły freinetowskiej pod kierownictwem p. Ewy Morus, w
Umiastowie, której dorobek bardzo wysoko oceniali wszyscy zwiedzający.
Drugi RIDEF odbył się w Krakowie w 1996 r. organizowany przez Polskie Stowarzyszenie
Animatorów Pedagogiki C. Freineta. Główny ciężar organizacyjny na miejscu spotkania
przyjęła Grupa Regionalna w Krakowie pod kierownictwem p. Grażyny Maszczyńskiej-Góry.
W tym RIDEF wzięło udział około 100 polskich nauczycieli, a w sumie Kraków gościł około
310 uczestników z 28 krajów świata.
Należy podkreślić, że pierwsze RIDEF w swoich programach zwracały szczególną uwagę na
poznanie kraju organizatora, tak było w przypadku spotkania w Płocku, gdzie ateliers
skupiały się na życiu mieszkańców, kulturze, systemie edukacji, funkcjonowaniu demokracji.
Natomiast spotkanie krakowskie miało już określony temat: Budowanie demokracji w szkole,
realizowany w poszczególnych ateliers.
Należy podkreślić duże zaangażowanie całego Zespołu Organizacyjnego RIDEF oraz Grup
Regionalnych, które przygotowały bogatą wystawę prac uczniów i nauczycieli stosujących w
swojej pracy pedagogikę C. Freineta.
FIMEM ma obecnie około 35 członków stowarzyszonych, którzy aktywnie uczestniczą
w proponowanych aktywnościach i regularnie opłacają składkę. Większość stanowią ruchy
krajów europejskich. Ostatnio większe zainteresowanie pedagogiką C. Freineta wykazują
nauczyciele Europy Wschodniej i Afryki, Azję reprezentuje tylko Japonia, a Amerykę
Kanada, Meksyk, Panama, Brazylia. Na Kubie, po rewolucji, pedagogika C. Freineta była
bardzo rozpowszechniona, ale szybko stała się niebezpieczna dla rządu F. Castro.
Tak duża liczba krajów należących do FIMEM, a rozrzuconych po całym świecie sprawia
duże trudności w komunikowaniu się, dlatego główny wysiłek CA FIMEM skupia się na
zorganizowaniu sprawnej komunikacji poprzez Internet. Pojawiają się często pomysły
usprawnienia organizacji działalności FIMEM, ale wiele z nich pozostaje w sferze
postulatów, gdyż realizację uniemożliwia brak środków finansowych.
Przewodniczącym FIMEM jest obecnie Michel Mulat z Francji.
Opracowała Zofia Napiórkowska
Adres:
Michel Mulat
President de la FIMEM
[Federation Internationale des Mouvements de l`Ecole Moderne – Freinet]
CVC Internationales
http://www.fimem-freinet.org