?Luxtorpeda? ?

Tak został nazwany jeden z etapów projektu edukacyjnego realizowany w naszej szkole. Naszym zadaniem jest szukanie prawdy o wolności osoby. W tym celu po raz kolejny pragniemy zmierzyć się
z pytaniem: „Kochamy wolność i co z tym zrobić?”.

Wolność jest wartością, którą można zakosztować jedynie we wspólnocie osób. Dlatego podczas warsztatów dominują działania grupowe i integrujące. Taniec, rytm, energia, brzmienia i kolory z samego serca Afryki pomagają nam nawiązać ciepłe relacje z naszymi gośćmi: Kubą z Pokrzywnej, Ibo z Afryki
i dziewczyną o skośnych oczach o trudnym do wymówienia imieniu. Plemienne afrykańskie tańce zacieśniają więzy, bez których nie byłoby doświadczenia wspólnoty.

Cisza …

Tylko w niej człowiek ma możliwość poznać swoje prawdziwe „ja”, które ze wszystkich sił pragnie być wolne od szablonów cudzych definicji wolności. Dlatego trzeba ją odnaleźć i usłyszeć w sobie. Pomagają nam w tym proste zabawy rytmiczne. Dzieci w mig chwytają różnicę między dźwiękami a ciszą oraz ich zależność w muzyce. Nasza zabawa dotyka prostych form np. rytm serca, bądź bardziej złożony rytm "rozpędzającego się pociągu". Warunkiem sukcesu jest wsłuchiwanie się w głos prowadzącego bębna basowego. Okazuje się, że uważne słuchanie stanowi problem u większości dzieci. No cóż … współczesny świat jest bardzo hałaśliwy. Nadmiar bodźców sprawia, że tępieje słuch i umiejętność wsłuchiwania się
w drugiego człowieka jest bardzo słabo wykształcona. Do takich wniosków doszliśmy po zakończonych warsztatach bębniarskich.

I co z tym zrobić … ? Pytanie nadal zostaje otwarte.

Alicja Niedbalska

 Zobacz fotografię