Nasze Wydawnictwa

NOWOCZESNA EDUKACJA SZKOLNA. JAK TO SIÉ ROBI W PRAKTYCE

„... Tylko wiedza - żywa, zdobywana

i przeżywana - staje się czynnikiem

rozwoju osobowości, wpływa na

myślenie i działanie ludzkie.”

C. Freinet

Wprowadzenie

Projekt „Równym Krokiem” był odpowiedzią na konkurs ogłoszony wiosną 2012 roku przez Wojewódzki Urząd Pracy w Opolu. Koncep­cja Projektu oparta jest na założeniach pedagogiki Celestyna Freineta, a jej główne wyznaczniki to:

• ogromne zaufanie do dzieci, do ich potencjalnych możliwości,
• scalanie zabawy z pracą, które zaspokajają zdaniem Freineta instynktowną tendencję jednostki do działania tworzenia i osiągania sukcesu i zespolenie ekspresji osobistej dziecka z rożnymi formami pracy indywidualnej i zespołowej,
• stymulowanie aktywności twórczej uczniów i aktywności poznawczej,
• organizowanie szerokich kontaktów ze środowiskiem społecznym i przyrodniczym,
• oparcie organizacji procesu edukacyjnego na autentycznym działaniu, swobodnym wyborze zadań, wywołującym motywację, gotowość na przyjęcie zadań i przeżycie wiedzy z różnych dyscyplin nauki,
• współdziałanie i samokontrola zakładające gwarancję stałego rozwoju jednostki,
• samokontrola i samoocena połączone z diagnozowaniem swoich postaw i umiejętności przydatnych w życiu jednostki.

Pedagogika Freineta jest pedagogiką życia. Celem wychowania jest wspomaganie rozwoju dziecka, liczenie się z jego potrzebami i jego autentycznym naturalnym sposobem bycia. Położenie wielkiego nacisku na zasadę indywidualizacji w procesie wychowania i nauczania, przy jednoczesnym niwelowaniu i korygowaniu postaw niepożądanych, typu aspołecznego.

Dzieci nie lubią być zamknięte w ciasnych jednakowych „szufladkach”. Chcą z pełną satysfakcją uczestniczyć i przeżywać każde zajęcia, nie wystarczy bowiem ich chęć do działania. Gdy zostaną zachęcone do tworzenia, zapewni im się bezpieczeństwo i szczerą atmosferę, wówczas rozkwitną pełnią swych możliwości. Dzieci wcale nie czekają, aby dla nich  „budować mosty”. Chętnie i bez lęku przejdą wąską kładką pod warunkiem, że widzieć będą życzliwą dłoń dorosłego. Nauczyciel - tradycjonalista woli przenieść dziecko bezpiecznie na swoich rękach, niż dać mu satysfakcję z samodzielnie przebytej drogi, nawet gdyby to miało być parę kroków. Nauczyciel freinetowiec pozwala dziecku samodzielnie przemierzać kładkę, zaś w klasie autorskiej jest miejsce, aby każdy mały człowiek mógł wyrażać siebie i powiadamiać otoczenie o własnych przeżyciach i dokonaniach.

Realizacja tych założeń znalazła odzwierciedlenie w realizowanym Projekcie.

 

 Zobacz fotografię

Publikacja jest próbą zainspirowania nauczycieli i rodziców do innego spojrzenia na dziec­ko i jego możliwości oraz szanse edukacyjne. Okres szkolny, a szczególnie I etap edukacyjny, to etap bardzo inten­sywnych zmian u dzieci w zakresie sfery poznawczej, emocjonalnej, społecznej. Dziecko rozpoczynające naukę w szkole nie jest jeszcze ukształtowanym uczniem, ale posiada już pewne umiejętności i dużą wiedzę. Ma ogromny zapał do pracy. Każde dziecko to istota unikalna i niepowtarzalna pod każdym względem, mająca własne cele, zainteresowania i potrzeby. To co my – dorośli nazywamy nauką, dla dzieci jest fascynującą zabawą. Rolą dorosłego jest stać się przewodnikiem dziecka i partnerem w zabawie oraz zadbać o to, aby nauka była radosną przygodą, a nie uciążliwym obowiązkiem. Każdego dnia dzieci z zapałem zdobywają tysiące informacji, wykonują mnóstwo różnorodnych czynności. Wszystko to sprawia im radość, pozwala poznać i zrozumieć otaczający świat. W okresie rozpoczynania nauki w szkole, nazywanym często wiekiem rozumu i aktywności, dziecko jest podatne na wszelkie oddziaływania wychowawcze. Powinniśmy kształtować u niego poczucie własnej wartości, wiarę w sukces i pozytywną samoocenę. Nie mniej ważny od przekazywania wiedzy jest osobisty i emocjonalny kontakt nauczyciela z uczniem. Praca opierać się powinna na wspólnym działaniu, na uczestnictwie dzieci i dorosłych we wspól­nej aktywności.[1]

W publikacji poruszone zostały zagadnienia teoretyczne i praktyczne z zakresu pedagogiki C. Freineta realizowane w Zespole Szkolno – Przedszkolnym w Moszczance. W materiałach przedstawione zostały także przykłady praktycznych działań uczniów i nauczycieli Szczegółowo opisana została organizacja i przebieg wszystkich zadań zrealizowanych w ramach Projektu. 

Dzieci w młodszym wieku szkolnym znajdują się w określonej fazie rozwojowej, ale każde z nich ma swoisty sposób uczenia się, odbierania bodźców i reagowania na nie oraz indywidualne doświadczenia społeczne i intelektualne. Rozwój każdego dziecka jest wyni­kiem wcześniejszych doświadczeń wyniesionych z rodzinnego domu, grupy rówieśniczej czy przedszkola. Dzieci posiadają już zainteresowania, pewien zasób wiedzy oraz umiejęt­ności. Szkoła powinna je pielęgnować i wykorzystać w procesie dydaktyczno-wychowaw­czym. Zmotywuje to dziecko do dalszych poszukiwań poznawczych.[2]

Słowa podziękowania kieruję do Nauczycieli Zespołu Szkolno – Przedszkolnego w Moszczance. To ich entuzjazm, zapał i niekonwencjonalne pomysły pozwoliły z sukcesem zrealizować Projekt.

Pragnę podziękować również Pani Jolancie Szablowskiej – Faron za zainteresowanie ideą Projektu, opracowywanie dokumentacji przetargowej i konsultacje prawne. Podziękowania kieruję do koordynatorów Projektu Pani Brygidy Nowak i Izabeli Czabaj za sprawne zarzadzanie Projektem.

Mam nadzieję, że przygotowane materiały dostarczą wszystkim Na­uczycielom wiedzy teoretycznej, zainspirują do poszukiwania własnych rozwiązań prak­tycznych, a także przyczynią się do ukształtowania innego, holistycznego spojrzenia na dziecko.

Autorka Projektu „Równym Krokiem”

Marzena Kędra

 

 

MOJEJ SZKOLE NA URODZINY

Wstęp

Prezentowana książka wyrosła z pięcioletnich doświadczeń i przemyśleń nauczycieli pracujących w Zespole Szkolno – Przedszkolnym w Moszczance w latach 2005- 2010.

Celem książki jest ukazanie myśli pedagogicznej Celestyna Freineta realizowanej w codziennym życiu szkolnym oraz sposobów w jaki organizujemy sytuacje edukacyjne przywracając pierwszeństwo takim wartościom jak "odczuwanie, przeżywanie, rozumienie, uspołecznienie, miłość, życie"¹

Książka składa się z kilku części. Wprowadzeniem do niej jest charakterystyka szkoły i najbliższego środowiska oraz artykuły dotyczące historii powstania placówki, całość uzupełniają wypowiedzi byłych dyrektorów i nauczycieli W części zatytułowanej „Szkoła z Pasją” znalazł się cykl artykułów prezentujących filozoficzny aspekt funkcjonowania szkoły, rozmyślania na temat systemu wartości w szkole oraz pomysły na udane zajęcia edukacyjne.

Umieszczamy je wychodząc na przeciw tym, którzy poszukują inspiracji i wskazówek. W trzeciej części umieszczone zostały refleksje absolwentów szkoły i uczniów.

W kolejnej części zaprezentowane zostały przedruki artykułów z lat 2008-2010 umieszczone w Tygodniku Prudnickim, Nowej Trybunie Opolskiej, Eunomii, Gościu Niedzielnym i innych czasopismach, które opisywały działania podejmowane w naszej szkole.

Całość zamyka i uzupełnia „Kalejdoskop szkolny”, czyli fotografie przedstawiające różne ważne wydarzenia.

Książka jest zaproszeniem do wymiany doświadczeń inspirowanych myślą C. Freineta „Wywołujcie przeciąg! Odkryjcie i wykorzystujcie przemożny apel życiowych potrzeb dziecka, indywidualnych i społecznych. Wtedy wystarczy mały płomyczek, który już dalej sam podsyci życie, aż rozszerzy się i obejmie całą osobowość. Ogień ten pochłonie wszystkie materiały bez względu na ich rodzaj i na kolejność pojawiania się” oraz zaproszeniem do odwiedzenia naszej szkoły.

Marzena Kędra

1. C. Freinet, Nowoczesna Szkoła Francuska, W: O szkołę ludową, Warszawa 1976

Oczami wyobraźni i duszy – Moszczanka

Szkoła w Moszczance położona jest w urokliwym miejscu w Polsce południowo-zachodniej w otulinie Gór Opawskich.

Uczniowie z tej szkoły rozwijają swoje talenty, zainteresowania, piszą wiersze, teksty piosenek, sztuki teatralne, urządzają razem ze swoimi nauczycielami widowiska, które wystawiają dla społeczności lokalnej i szkolnej, uczą się demokracji i działają na rzecz swojej małej ojczyzny. W ramach programu „Wrota Kultury- poszukiwanie, odkrywanie, tworzenie” dofinansowanego przez Samorząd Województwa Opolskiego miały możliwość uczestniczyć w warsztatach fotograficznych „Obrazy Złotego Potoku”, które odbywały się wiosną i jesienią 2008 r.

Te artystyczne fotografie zostały zaprezentowane podczas Międzynarodowego Kongresu Nauczycieli Freinetowców, który odbył się w lipcu 2008 r. w Meksyku i posłużyły do przeprowadzenia warsztatów i wykonania „Fotoreportażu – oczami wyobraźni”. Celem zajęć było dostarczenie uczestnikom Kongresu doznań wizualnych i artystycznych oraz poznanie piękna Gór Opawskich i wyrażenie go poprzez różne formy swobodnej ekspresji. W zajęciach uczestniczyli nauczyciele z Hiszpanii, Francji, Niemiec, Japonii, Meksyku, Maroka, Rosji i Polski. Teksty, które powstały zostały przetłumaczone na język polski, za wyjątkiem jednego napisanego w języku arabskim.

Po jesiennych warsztatach fotograficznych, uczniowie z klasy III i IV zostali zaproszeni do wykonania podobnego fotoreportażu, powstały swobodne teksty, które zostały również umieszczone w książce.

Gratuluję wszystkich autorem.

                                               Marzena Kędra

 

WYCHOWANIE MORALNE I OBYWATELSKIE

Wstęp

Przeżywanie moralności oraz wychowanie obywatelskie stanowi przesłanie książki, którą oddajemy do rąk Czytelników. Zainteresowanie tą tematyką wynika z naszych obserwacji. Ustawiczny napływ informacji natarczywie wdziera się w świadomość dzieci, co wpływa na ich emocje i zachowanie. Jak sobie ma z tym poradzić dziecko? Nie potrafi jeszcze precyzyjnie nazwać czyichś zachowań, myśli, uczuć. Nie potrafi też określić dokładnie swoich. Nasza propozycja, to swoisty repertuar technik, myśli i rozważań pedagogicznych, które pozwolą sprostać temu zadaniu. Książkę kierujemy głównie do nauczycieli, bowiem to oni „przygotowują obywateli, którzy jutro będą umieli wejść w życie skutecznym i bohaterskim działaniem i będą domagali się, by w krynicy płynęła czysta i jasna woda prawdy” (C. Freinet), być może zainspirowani koncepcją francuskiego pedagoga Celestyna Freineta podobnie jak on „zapragną przywrócić pedagogice bardziej zrozumiałą postać, w której mieszają się z sobą wahania i zuchwalstwa, obawy i błyskawice, tęcze, śmiech, a także łzy”. 

Książka ukazuje efekty praktycznego  zastosowania koncepcji Celestyna Freineta w toku codziennej pracy szkolnej. Głównym założeniem tej koncepcji jest stosowanie metod, form i środków wykorzystujących aktywność, swobodną ekspresję, zainteresowania pracą oraz doświadczenia i przeżycia dziecka. Stworzenie dzieciom warunków do maksymalnego rozwoju osobowości w „łonie rozumnie pojętej wspólnoty, której służy i z której usług korzysta” (C. Freinet) do podejmowania prób tworzenia w różnorodnej formie werbalnej i pozawerbalnej swoich ,,arcydzieł" uświadomi im jakie są inne sposoby informowania o swoich przeżyciach, potrzebach, jak można odbierać informacje od innych.

Książka składa się z trzech rozdziałów. W pierwszym przedstawiamy bardzo ważną pozycję z twórczości Celestyna Freineta „Wychowanie moralne i obywatelskie” zawierającą podstawowe poglądy Freineta na wychowanie moralne i obywatelskie, którego „nie należy uczyć, lecz które trzeba praktykować”. Tłumaczenia i opracowania dokonali prekursorka ruchu freinetowskiego w Polsce Halina Semenowicz i Aleksander Lewin.

W rozdziale drugim prezentujemy doświadczenia nauczycieli freinetowców, którzy korzystając z myśli wielkiego pedagoga, oddziaływają na wrażliwość poznawczą, estetyczną i moralną swoich uczniów.

W trzecim rozdziale „Z doświadczeń ruchu freinetowskiego w świecie” zamieszczamy artykuły w tłumaczeniu Zofii Napiórkowskiej.

             Publikacją tą pragniemy zainspirować nauczycieli do twórczej działalności, do tworzenia optymalnych warunków do praktykowania wychowania moralnego i obywatelskiego.

„Wywołujcie przeciąg! Odkryjcie i wykorzystujcie przemożny apel życiowych potrzeb dziecka, indywidualnych i społecznych. Wtedy wystarczy mały płomyczek, który już dalej sam podsyci życie, aż rozszerzy się i obejmie całą osobowość. Ogień ten pochłonie wszystkie materiały bez względu na ich rodzaj i na kolejność pojawiania się” (C. Freinet).

Marzena Kędra

Nad zaczarowanym Zlotym Potokiem

Moszczanka , październik 2008 r.

Witajcie!

Ciekawy i barwny jest nasz świat. Wystarczy rozejrzeć się po najbliższej okolicy, żeby zobaczyć, ile piękna kryje w sobie nasza miejscowość. To piękno odkryjecie czytając i pracując z książką „Nad Zaczarowanym Złotym Potokiem”.

Drodzy Autorzy,

Odbyliście wspaniałą podróż, dzięki której poznaliście lepiej miejsca, w których żyjecie, czyli „małą ojczyznę", a jest ona piękną częścią ojczystego kraju. Dzięki Wam inni będą uczyć się patrzeć inaczej na to, co ich otacza. Będą szukali odpowiedzi na wiele pytań, które na pewno nieraz sobie zadawali dreptają po ścieżkach naszej miejscowości. Dzięki Waszej pracy żadne pytanie nie pozostanie bez odpowiedzi.

Gratuluję twórcom i nauczycielom pod kierunkiem, których powstały te piękne teksty.

Drogi Czytelniku,

W książeczce odnajdziesz twórczość literacką swoich kolegów, która zrodziła się podczas warsztatów literackich „Potok daje, potok zabiera” i warsztatów muzycznych „Muzyka spod Kopy” związanych z poznawaniem „małej ojczyzny".

Nauczycielki pani Małgorzata Gibek i Alicja Niedbalska przygotowały dla Was zadania do samodzielnego wykonania. Myślę, że nie będziecie mieli problemów z ich rozwiązaniem, bowiem podstawą do uzupełnienia ćwiczeń stanowi wiedza zdobyta podczas wycieczek po najbliższej okolicy oraz lektura poezji, legend i prozy, które znajdziecie w tej książce.

Życzę Wam wielu twórczych pomysłów, radości tworzenia i zachęcam do penetracji najbliższej okolicy.

Dyrektor Zespołu Szkolno – Przedszkolnego w Moszczance

Marzena Kadra

 

Przełamać nieśmiałość

Tomik „Przełamać nieśmiałość” jest efektem codziennej pracy twórczej i warsztatów poetyckich, na których spotkali się uczniowie  z Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Moszczance, Publicznej Szkoły Podstawowej nr 3 w Prudniku i Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Rudziczce. Zajęcia realizowane były w ramach projektu „Przełamać nieśmiałość” finansowanego przez Program Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności ENGLISH TEACHING, którego krajowym operatorem jest Nidzicka Fundacja Rozwoju NIDA.

Całość uzupełniają zdjęcia wykonane podczas warsztatów i prace plastyczne wykonane przez uczniów z Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Moszczance.

Podczas zajęć zastosowano technikę pracy C. Freineta.

Ekspresja poetycka włączona do pracy szkolnej jest cennym środkiem wychowawczo-kształcącym. Sprzyja ona kształtowaniu osobowości poprzez rozwijanie czynnego języka dziecka, wykształca postawę twórczą, sprzyja samorealizacji.

Sztuka dziecka wzrusza odbiorców swoją szczerością, podmiotowym zaangażowaniem i niepowtarzalnością. Siłą, która uruchamia dziecięcą poezję, jest przede wszystkim wyobraźnią  dynamizująca i intensyfikująca myśli i uczucia.

Każda wypowiedź dziecka odbiegająca od mowy potocznej, rymowana lub nierymowana, która ma w sobie coś z marzenia, z piosenki, zawiera rytm i melodię słowa, jest poezją w dziecięcym wykonaniu. Jest wyrazem serca przepełnionego radością, zachwytem czy też smutkiem, tęsknotą, niepokojem, a nawet buntem.

Poezja jest dla dziecka ekspresją tego, co autor widzi i odczuwa, gdy zamknie oczy lub wznosi je do nieprzeniknionych granic nieba, tego, co słyszy, gdy "wchodzi w siebie", aby posłuchać tajemniczych głosów własnych marzeń i refleksji.

Poezja dzieci w tym wieku skierowana jest na zewnątrz, na otaczający świat. Wielkim powodzeniem cieszą się u dzieci tematy związane z opisem przyrody. Są one zabarwione uczuciem pogody i spokojnej rześkości. Dzieci zwracają uwagę na to, co kolorowe, co dźwięczne. Są to jak gdyby obrazy malowane słowami, realistyczne, nieraz bardzo dokładne, pełne kolorowych szczegółów. Przewija się też pewien smak, pierwsze objawy świadomej postawy estetycznej i elementy piękna powodujące chwile wzruszenia.

Ekspresja poetycka jest tą formą twórczości, która może zaspokoić wiele potrzeb psychicznych dziecka i wyrównać niedosyt emocjonalny. Czasami staje się dla dziecka ucieczką od trudności życiowych i pozwala w świecie fantazji realizować niespełnione marzenia.

Marzena Kędra

 

Samorządna organizacja życia szkoły

                                                                      „Nie  można  wychowywać bez  okazywania szacunku .

                                               Poszanowanie godności osobistej uczniów,

                                                    którzy nawzajem szanują swoich nauczycieli ,

                                                                       jest   jednym  z  pierwszych warunków  odnowy szkoły”.

C. Freinet

Szanowni Państwo,

 

Szkoła w swoich działaniach wychowawczych i edukacyjnych powinna między innymi zmierzać do kształtowania w uczniach otwartej i prospołecznej postawy, wspierać aktywność obywatelską młodzieży, stwarzać uczniom warunki aktywnego działania, umożliwiać im rozwój zainteresowań, a przede wszystkim wspierać i inspirować młodzież do podejmowania inicjatywy – dla siebie, na rzecz rówieśników, czy lokalnej społeczności.

 

Takie uczenie się przez działanie jest niezbędnym elementem każdej edukacji, zwłaszcza tej obywatelskiej, a ta publikacja jest zbiorem pomysłów – nauczycieli praktyków, które dokonują się w codziennej pracy każdej szkoły.

Książka składa się z trzech części. W pierwszej przedstawiłam waloryzację działań obywatelskich, w drugiej doświadczenia nauczycieli,  którzy korzystając z myśli wielkiego pedagoga C. Freineta wprowadzają swoich uczniów w działania obywatelskie i moralne.

W trzeciej części znajdują się patriotyczne utwory poetyckie uczniów ze szkoły w Moszczance.

Do publikacji dołączona jest płyta CD, na której Czytelnik znajdzie praktyczne rozwiązania edukacyjne.

Mam nadzieję, że niniejsza publikacja stanowiąca podsumowanie konferencji „Samorządna organizacja życia klasy w edukacji obywatelskiej” spotka się z Państwa zainteresowaniem i będzie stymulacją do dalszej dyskusji na temat możliwości podejmowania działań obywatelskich, a przykłady dobrych praktyk w niej zawarte zainspirują Państwa do realizacji kolejnych projektów.

Marzena Kędra

dyrektor Zespołu Szkolno – Przedszkolnego w Moszczance

WŁĄCZAENIE RODZICÓW W EDUKACJĘ DZIECI

Wstęp

Na naszych oczach powoli, ale konsekwentnie zmienia się rola szkoły. Przestaje ona być instytucją mającą monopol na wiedzę, a staje się jednym z miejsc szerokiego dostępu do wiedzy, będącej motorem światowego postępu.

Aby szkoła była ciekawa i fascynująca dla uczniów codziennie do niej uczęszczających musi być dla nich podróżą w przyszłość.

Również musi być wzięty pod uwagę fakt, że uczenie się kształtuje życie obywatelskie na wiele różnych sposobów dlatego nie bez znaczenia jest wkład rodziców w kształtowanie atmosfery szkoły sprzyjającej budowaniu demokratycznych postaw obywatelskich

W pierwszej części próbujemy odpowiedzieć na pytanie jakie role, zakres odpowiedzialności i mechanizmy komunikacji między rodzicami a szkołą warto stworzyć, aby budować klimat demokracji obywatelskiej w szkole. W tej części przedstawiamy też czynniki, które wpływają na zaangażowanie rodziców w życie szkoły.

W drugiej części prezentujemy doświadczenia rodziców i nauczycieli Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Moszczance, które są przykładem - jak rodzice stanowią dopełnienie dla swoich dzieci w procesie ich edukacji. Dzięki ich zaangażowaniu szkoła stała się miejscem współpracy, wspólnych działań, które tworzą nową jakość edukacji.

 

Marzena Kędra

dyrektor Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Moszczance

 

 

 

Publikacje do pobrania

Savoir-vivre

KALENDARZ MOSZCZANKA 2010

 

 

 

 

 

 

 

"Wszyscy powinniśmy troszczyć się o przyszłość,

bo w niej spędzimy resztę życia”

Charles Kettering

Słowo wstępne

„Każda dobra szkoła nie zatrzymuje się w rozwoju, dąży nieustannie do zapewnienia jak najbardziej optymalnych warunków uczenia się każdemu dziecku” [1] i zdobywania nowoczesnych kompetencji każdemu pracującemu w niej nauczycielowi.

Taką szkołą niewątpliwie jest mała podstawówka w Moszczance, w której wciąż obecna jest wiara w potęgę edukacji, w której stale poszukuje się nowych strategii pedagogicznych, dostrojonych do zmieniającej się społecznie, kulturowo, ekonomicznie i technologicznie rzeczywistości.

70 - ty jubileusz szkoły przyniósł jej uczniom i nauczycielom kolejne, porywające do działania przedsięwzięcie w formie projektu ,,Umysły w podróży do przyszłości”.

Tegoroczna innowacja wyrosła na gruncie dobrze przyswojonej w tej szkole pedagogiki Celestyna Freineta oraz dodatkowo nowej gardnerowskiej koncepcji pięciu umysłów przyszłości. [2]

Nowoczesny projekt ma na względzie rozwój – u dzieci i także u nas dorosłych – pięciu umysłów: respektującego, etycznego, syntetyzującego, kreatywnego i dyscyplinarnego. Ich pielęgnacja zapewni dobry fundament dla egzystencji w przyszłości

Psychologiczny kwintet umysłów Gardnera w naszej szkole znalazł przełożenie na język praktyki, stąd pięć kierunków działania: Na mostach przyjaźni, Na wyspie wartości, Na szlaku tajemnic, Na wulkanach pomysłów, Na planecie Info.

Od września są one realizowane w naszej szkole podczas zajęć TO POD /akronim pierwszych liter nazw obszarów działań pedagogicznych z Programu Nowoczesnej Edukacji Szkolnej – tworzenie, odczuwanie, poszukiwanie, odkrywanie, doświadczanie/ i czasami innych lekcji.

Książka, która dzisiaj trafia do Państwa rąk, jest na razie pierwszą częścią publikacji poświęconej realizacji tegorocznego ambitnego przedsięwzięcia.

W jej pierwszym i drugim rozdziale koncentrujemy się na działaniach w obszarach: Mosty Przyjaźni i Wyspy Wartości. W rozdziale trzecim prezentujemy prace dzieci. Ostatnia jej część zawiera wybór materiałów dydaktycznych w formie autorskich scenariuszy zajęć wspierających rozwój priorytetowych umysłów Na Mostach Przyjaźni i Na Wyspie Wartości.

Odyseja naszych umysłów nadal trwa! Aktualnie z dziećmi przebywamy na Wulkanach Pomysłów. Jeszcze tylko Planeta Info i wracamy z tej podróży… bardziej empatyczni, bardziej tolerancyjni, bardziej przyzwoici, bardziej kreatywni, z większym zasobem wiedzy i świadomości, że nadal trzeba się doskonalić.

Małgorzata Żuk

 

 

 

 

                                  „Jeden z najpiękniejszych rodzajów szczęścia,

to ten w którym czujesz,

że wszystko jest tak,  jak być powinno.

Nie chodzi o wielkie, niesamowite wydarzenia,

które zmieniają życie o 180 stopni,

tylko o spokój ducha, o zasypianie

z poczuciem, że twoje jutro jest bezpieczne.”

Słowo wstępne

Szczęście niejedno ma imię…

             Do Państwa rąk trafia kolejna innowacyjna pozycja, oparta na doświadczeniach twórczych,  kreatywnych nauczycieli i uczniów Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Moszczance.

       Zajęcia pozalekcyjne w naszej szkole realizowane pod hasłem „TO POD’’ (akronim pierwszych liter nazw obszarów działań pedagogicznych z Programu Nowoczesnej Edukacji Szkolnej) istnieją w naszej szkole już drugi rok i odbywają się raz w tygodniu w klasach I – VI. Rodzice uczniów za każdym razem z aprobatą przyjmują oryginalną ofertę zajęć wpisujących się w nowoczesny program działań naszej szkoły, a ich dzieci, zainspirowane pomysłami nauczycieli na „edukację jutra”, z pasją i radością - tworzą, odczuwają, poszukują, odkrywają i doświadczają. 

       W roku szkolnym 2015/2016 godziny TO POD zostały przeznaczone na realizację autorskiego projektu „Drogi do szczęścia”. Projekt miał na celu psychospołeczną edukację uczniów, którzy w trakcie bieżącego roku szkolnego  zdobywali tak ważne w życiu umiejętności jak: budowanie pozytywnego obrazu własnej osoby, samoocenę, identyfikację swoich mocnych i słabych stron, twórcze rozwiązywanie problemów, radzenie sobie ze stresem, zmianami, presją.

      Według amerykańskiego psychologa Abrahama Maslowa istotą szczęścia jest zaspokojenie potrzeb. Ponieważ najwyższą z nich jest potrzeba samorealizacji, można przyjąć, że ludzie szczęśliwi to ludzie samorealizujący się. Zadbaliśmy, zatem o to, aby nasi uczniowie zaspokajając swoje potrzeby, realizując własne pomysły, tworząc, mogli być, tak po prostu…. szczęśliwi. To oni realistycznie nastawieni do świata, akceptujący samych siebie, przyjaźnie nastawieni do otoczenia, spontaniczni i kreatywni budowali cywilizację szczęścia wśród najbliższych, zadbali o swoje dobre samopoczucie i zdrowie, to dla nich wiosenne przebudzenie stało się drogowskazem do radości z odkrywania, dociekania, obserwowania i współpracy, to oni o wartości szczęścia w życiu mogli przekonać się realizując ostatni moduł zakończony pobytem na „Zielonej szkole” w Rewalu.

Znajdziecie tu Państwo również materiał dotyczący realizacji innych projektów i działań w naszej małej moszczanieckiej szkole. Naszą publikację zamyka swobodna twórczość, jakże szczera, pełna dziecięcych emocji i ujmująca w swej naturalnej treści. 

Szczęście, gdzie jesteś? – w Moszczance!!!

Jolanta Brudniak

 

Dobre wspomnienia to takie ,

 które potrafią sprawić,

 że na twarzy pojawi się uśmiech,

a zarazem wzbudzić wieki żal

 z powodu przeminięcia tych najpiękniejszych chwil.

        75-lecie                                                        

Wstęp

      Gdybym miała kapsułę czasu i mogłabym  wrócić do wybranych momentów z mojego  życia szkolnego, z pewnością byłoby wiele chwil podobnych do tych, które z okazji jubileuszu naszej szkoły, jej 75-lecia zgromadzili nasi uczniowie we wspomnieniach zebranych  od swoich rodziców, dziadków, znajomych. Tym wielu z nich towarzyszyły  flashbacki z czasów podstawówki i to spojrzenie w przeszłość powodowało naprawdę silne emocje. Ja nie jestem wyjątkiem, wczytując się w treści wspomnień uświadamiałam sobie  fakt ogromnych zmian, jakie zaszły na przestrzeni wielu  lat w naszym szkolnictwie. Było inaczej i……………jest inaczej.   

          I może przez krótką chwilę ty

 poczujesz to samo i też uśmiechniesz się do wspomnień,

 które zawsze pozostaną naszą wspólną własnością.

Jolanta Brudniak

 

           „Pozwólcie dziecku wyruszać w podróże

odkrywcze - czasem trudne - ale pozwalające

znaleźć taki pokarm, jaki będzie dla niego

pożywny.    C. Freinet

      Szkoła Podstawowa w Moszczance, położona u podnóża Gór Opawskich, w urokliwym miejscu nad Złotym Potokiem, to szczególne miejsce, to miejsce, gdzie każdy uczeń odnajduje siebie.
        Z wielką radością w roku szkolnym 2019/2020 przystąpiłam do miłego obowiązku bycia wychowawcą klasy i przewodnikiem moich dzieci. Poprowadziłam je w podroż na wyspy pełne tajemnic, gdzie za Freinetem odkrywaliśmy, doświadczaliśmy, przeżywaliśmy, tworzyliśmy i odczuwaliśmy. Zgodnie z założeniami pedagogiki Freineta, która skupia cały swój wysiłek na dziecku, opiera się na rozumnym wykorzystaniu zainteresowań ucznia i zaspokojeniu jego potrzeb rozwojowych starałam się odkryć w moich dzieciach ich twórcze wnętrze. Swobodny tekst był doskonałą techniką, pozwalającą dziecku na naturalne tworzenie, inspirowane przeżyciami związanymi z obserwowaniem jakiegoś zjawiska, rodzinnym spotkaniem, marzeniami, udziałem w wycieczce, wysłuchaniem lektury. Tworzenie swobodnego tekstu, nie jest zwykłym zadaniem szkolnym. Sam proces tworzenia staje się doskonałym sposobem na rozwijanie artystycznej wyobraźni oraz budzenie wiary we własne możliwości. Dlatego też wykorzystując naturalną radość tworzenia przez dzieci, pozwoliłam im doświadczać i przeżywać na swój sposób otaczający świat. Mogę stwierdzić, że stosowanie tej techniki pracy w mojej klasie przyniosło zdumiewające rezultaty.

Mam nadzieję, że dedykowany właśnie WAM tomik swobodnej twórczości będzie dla Was - Moi uczniowie miłym wspomnieniem naszej trzyletniej szkolnej przygody.

Jolanta Brudniak

wychowawca