LUTY W NASZEJ SZKOLE PRZEBIEGAŁ POD HASŁEM ? KAŻDA JEDNOSTKA PRAGNIE SUKCESU. NIEPOWODZENIE JEST HAMULCEM, NISZCZYCIELEM ZAPAŁU I WERWY?.
Każdy z nas pragnie, aby jego wysiłki i starania były zauważone i docenione przez innych. Czasami wystarczy zwykły uśmiech, pochwała, czy aprobata drugiej osoby abyśmy czuli, że dokonaliśmy czegoś wyjątkowego.
Świadomość, że możemy osiągnąć sukces, bardzo szeroko rozumiany, jest czynnikiem motywującym do wytężonej pracy nad sobą.
Punktem wyjścia do realizacji tej niezmiennej prawdy C. Freineta stało się hasło:
JEŚLI CHCESZ ODNIEŚĆ SUKCES, NAJPIERW MUSISZ POZNAĆ SAMEGO SIEBIE!
Na początku nasze działania skoncentrowaliśmy na przybliżeniu uczniom dwóch pojęć: - Inteligencja wieloraka
- Różne style uczenia się
Uczniowie na godzinach wychowawczych zapoznali się z teorią inteligencji wielorakiej H. Gardnera. Ten wielki amerykański psycholog i neurolog wyróżnia osiem typów inteligencji, które wzajemnie na siebie oddziałują. Jak podkreśla Gardner ”Różnimy się tak bardzo między sobą w dużej mierze właśnie dlatego, że wszyscy mamy różne połączenia różnych inteligencji”. Uczniowie określali profil własnych możliwości, wykonując w tym celu test psychologiczny. Otrzymane wyniki przedstawiali w postaci wachlarza inteligencji wielorakich.
Do określenia preferowanego stylu uczenia się, posłużyły również przygotowane wcześniej testy. Wyniki testów wskazują, że duża liczba uczniów w naszej szkole to kinestetycy.
Kolejnym działaniem było przygotowanie na poszczególnych przedmiotach gier dydaktycznych. Gry musiały być tak przemyślane i wykonane, aby znalazły się w nich zadania dla uczniów o różnych stylach uczenia się. Uczniowie pracując w grupach, przygotowywali plansze do gry i wymyślali zadania dla słuchowców, wzrokowców i kinestetyków. Przy wykonywaniu tego zadania, wykazali się niezwykłą pomysłowością i kreatywnością. Uczniowie podkreślili, że poprzez tego rodzaju gry uczą się nowych rzeczy, lub utrwalają to, co wcześniej poznali w przyjemny sposób, zgodnie z ich preferowanym stylem uczenia się. Dzięki temu każdy z nich mógł odnieść sukces.
W podsumowaniu uczniowie doszli do następujących wniosków:
- różnimy się między sobą, zarówno pod względem rozwiniętych inteligencji, jak również pod względem preferowanych stylów uczenia się,
- każdy powinien poznać swoje mocne i słabe strony, aby ciągle się doskonalić,
- znając swój wachlarz możliwości, wykorzystujemy najlepiej rozwinięte rodzaje inteligencji do podejmowania wielu działań i nieustannie doskonalimy i rozwijamy te zdolności, które nie są w pełni rozwinięte,
- znajomość preferowanego stylu uczenia się, pozwala nam określić warunki i metody do jak najlepszego zdobywania wiedzy i nabywania nowych umiejętności,
- nauczyciele powinni tak dobierać metody i techniki pracy, aby w jednakowym stopniu wspierać wzrokowców, słuchowców i kinestetyków,
- rodzice powinni znać styl uczenia się własnego dziecka, aby mądrze je wspierać i motywować do nauki.
Pomimo tego, że tak bardzo różnimy się między sobą, każdy z nas może odnieść sukces, bo jesteśmy pod jakimś względem wyjątkowi!
Małgorzata Gibek i Małgorzata Zaworska
